چهار میم مهم برای ازدواج

چهار «میم» مهم در ازدواج

به باور تمامی ‌کارشناسان، روان‌شناسان و مشاوران خانواده و ازدواج در انتخاب همسر باید چهار «میم» در نظر گرفته شود.

اول «مشاهده»؛ یعنی این‌که در هر انتخابی خوب «مشاهده» کنید.

ظاهر و قیافه طرف مقابل را در ذهن خود بررسی ‌کنید. شکل و حرکات، شیوه گفتار و رفتار ظاهری او را به عنوان شرط اول بپذیرید، زیرا بارها به مرکز مشاوره مراجعه شده که آقا بعد از ۸ ماه می‌گوید: من زن قدبلند می‌خواستم خانم قدش کوتاه ‌است، یا اندازه بینی و فرم دندان‌های او مطابق سلیقه من نیست و یا خانمی می‌گوید شوهرم نمی‌تواند در جمع صحبت کند، خوب لباس نمی‌پوشد و از این قبیل نظرها.

بنابراین اگر قصد و نیت، ازدواج است تا حدی‌ که ‌اسلام هم اجازه داده باید یکدیگر را ببینند و بپسندند.

دوم «مصاحبه» است؛

دو نفر باید خوب باهم صحبت کنند و درباره نکات مثبت و منفی یکدیگر و مسائل مهمی‌که در تاریخچه ‌هر کدام وجود دارد، حرف بزنند. «بیماری‌های خاص»، «محل سکونت»، «آینده» و این‌که می‌خواهند کار کنند یا شغلشان چه باشد، «نحوه تربیت فرزندان» و مسائل دیگری‌ که ممکن است پیش بیاید صحبت کنند.

چند جلسه با اطلاع خانواده‌ها، دختر و پسر باهم دیدار و گفت‌وگو داشته باشند تا نسبت به ‌هم شناخت بیشتری پیدا کنند.

سوم «مکاشفه» است که به قصد «تحقیق» و «بررسی» از زندگی اجتماعی طرف مقابل پرسش کنند؛

از «مدرسه»، «محل کار»، «محل سربازی»، «دانشگاه» و… تا ببینند «وجهه‌ی ‌اجتماعی» او چگونه‌ است. برخوردش با مردم در اجتماع چه‌طوری است. مثلاً فردی‌ که با هیچ‌کس ارتباط ندارد و دوست صمیمی هم ندارد شاید دچار بدبینی باشد یا اختلالات دیگر که بهتر است همان ابتدا با پرسیدن از افراد مختلف، چهره‌ی ‌اجتماعی او بهتر مشخص شود.
چهارم «مشاوره» که بر اساس تخصص، تبحر و تجربه مشاور، دو نفر باهم مقایسه می‌شوند که میان‌شان تا چه حد و میزان «سازگاری» وجود دارد و «تناسب زندگی» این دو باهم چه‌قدر است و بر همین اساس هر دو مورد سنجش «مشاور» قرار می‌گیرند.

نظر به این‌که «مشاور» یک فرد «بی طرف» و در عین حال «متخصص» و «تحصیل‌کرده» ‌این رشته و این کار است می‌توان روی اظهارنظر او حساب کرد و تأیید یا عدم تأیید او را به حساب نتایج کارهای علمی و تجربه‌های انسانی ‌گذاشت.

شاد و سربلند باشید

دوستدارتان محمد جانبلاغی