زمانی که بچه بودیم دنیا برایمان رنگ و بوی دیگری داشت. امیدها و آرزوهایمان مانند آسمان وسیع بودند و هیچ سقفی نداشتند. دستیابی به هر آرزویی کاملاً امکان‌پذیر به نظر می‌آمد.
اما همین که بزرگ‌تر شدیم و طعم واقعیت را ذره ذره چشیدیم سقفی بر آسمان رؤیاها و امیدواری‌هایمان زده شد. سقفی که هر روز ارتفاعش کمتر می‌شد و اجازه نمی‌داد نور امید و خوشبینی زندگی‌مان را روشن و درخشان کند…
بیشتر بخوانید » “آسمان امید را سقفی نیست…”
